Δύο γενικές τάσεις υπάρχουν στον τρόπο ερμηνείας του δικαίου. Πρώτα, των ρεαλιστών που έχει ως ακραίο σύνθημα»ο νόμος είναι πολιτική». Έτσι ίσως διαβάστηκε από τον εισαγγελέα η υπόθεση Κορκονέα ώστε η πριν από δέκα χρόνια ανθρωποκτονία εκ προθέσεως έγινε ανθρωποκτονία με ενδεχόμενο δόλο σήμερα που τα πράγματα ηρέμησαν και οι τότε διαμαρτυρόμενοι είναι 10 χρόνια μεγαλύτεροι.
Δεύτερον, των νεοφορμαλιστών, οι οποίοι δίνουν έμφαση στη απριορική αναγνώριση βασικών δικαιωμάτων για τη λήψη της απόφασης. Ίσως, η αναγνώριση του πρότερου έντιμου βίου υπολογίστηκε στη βάση ενός τέτοιου νομικού φορμαλισμού αδιαφορώντας για τις όποιες συνέπειες που θα έχει μία τέτοια απόφαση στην κοινωνία. Αν λοιπόν στην πρώτη περίπτωση υπάρχει αδιαφορία για την εύρεση μίας κυρίαρχης μεθόδου, στη δεύτερη διαπιστώνεται αδιαφορία για τις συνέπειες.
Μία τρίτη οδός θα ήταν μία αρεταϊκή νομική επιστήμη όπου στόχος θα είναι η καλλιέργεια της αρετής που θα αφορά και τον δικαστή (φρόνιμος και νόμιμος, με αριστοτελικό περιεχόμενο)και τον υπόδικο και την κοινωνία, γιατί μία αρεταϊκή νομική επιστήμη θα σταματούσε το σημερινό διαχωρισμό της ακαδημαϊκής νομικής επιστήμης από τις ανάγκες της κοινωνίας.
Πρόσφατα σχόλια
Heroico Desembarazo 
Παράθεμα: Με αφορμή την υπόθεση Κορκονέα | Ώρα Κοινής Ανησυχίας
Παράθεμα: Με αφορμή την υπόθεση Κορκονέα | Ώρα Κοινής Ανησυχίας